Σαν σήμερα θα γέμιζε το σπίτι από αγάπη, μυρωδιές, φούρια, πολύχρωμες ανακατωμένες χαρτοπετσέτες, αυτοσχέδια φαναράκια, φρεσκοποτισμένα λουλούδια, σαλάτες και το αγαπημένο σου παστίτσιο ή τα γεμιστά που ήταν το δώρο μου για σένα. Ένταση, λίγα νευράκια και “αχχχχχ μην τρως το σταφύλι και τα σύκα τα θέλω να διακοσμήσω τα τυριά” κι εσύ να με κοιτάς και να αναρωτιέσαι αν είμαι στα καλά μου. Ήμουν, βέβαια ήμουν! Γιόρταζα μαζί σου και σου αφιέρωνα την κάθε μία στιγμή και μαζί με εμένα γιόρταζαν και εξαφάνιζαν από τη χαρά τους και την τελευταία μπουκιά νοστιμιάς, συγγενείς και φίλοι, εκεί κάτω από τον περήφανο πεύκο. Στην υγειά σου όλα! Ευτυχισμένη που τα έζησα, ευτυχισμένοι που σε είχαμε ανάμεσά μας.
Αυτή τη χαρά λοιπόν και την αγάπη, σήμερα ας την μοιραστούμε με όλους τους υπόλοιπους. Είναι εγωϊστικό να κρατάς τόση αγάπη σφαλισμένη στο ντουλάπι της καρδιάς.
Εσύ από εκεί ψηλά, χαμογελαστή και ηλιοφωτισμένη, ανάμεσα σε όσους αγάπησες και είχες καιρό να δεις κι εγώ από εδώ, παρέα πάλι με αγαπημένους φίλους, ας μοιράσουμε όλη μας την αγάπη και ας την αφήσουμε να ξεχυθεί σαν γάργαρο νερό.
Χρόνια πολλά σε κάθε σπιτικό. Να είσαστε γεμάτοι από υγεία, αγάπη και οι ψυχές σας να έχουν τα παράθυρα ανοιχτά για να τρυπώσει η χαρά.
Τα φιλιά μου σε έναν έναν ξεχωριστά και μια αγκαλιά αγάπης.
~ κάθε 15 Αυγούστου μαμά ~
